Pytanie tytułowe wątku tj. o podział postapo/dramat z mojej perspektywy większego sensu nie ma. Postapo to sceneria, w której przedstawiana jest fabuła dramatu (obejmującego tragedie, komedie itp.) więc pytanie - sceneria czy fabuła - to jak porównywanie jabłek do koszyków.

Tak sobie myślę o Twoim komentarzu i wydaje mi się, że dzielenie na szufladki ma sens tylko jeśli nie chcesz się nad czymś zastanawiać i szybko przechodzisz nad tym do porządku dziennego.

Dawno temu czytałam książkę osadzoną w klimatach new age i bez związku z klimatem Krańcowa pt. "Dziesiąte wtajemniczenie", w niej w jednym z ostatnich rozdziałów główny bohater trafia w "zaświaty" czy też "duchowe piekło". Kiedy czytam o niewykształconych wracam myślami własnie do tego rozdziału.

Dla mnie postacie w tej książce/książkach (2 tomy :)) są ciekawe lub nieciekawe. Nie mogę powiedzieć o Pierwszym lub Smutnym, że ich lubię lub nie. Ogromnie mnie ciekawią, chcę więcej o nich, a jednocześnie boję się ze więcej "okradnie" ich z tego co buduje moją ciekawość. Są też postacie, które są dla mnie nieciekawe, np. Ostry - zaszufladkowałam go i nie chcę nic więcej o nim wiedzieć nawet jeśli ma nie wiadomo jaką historię - u mnie w szufladce obrzydliwcy. W kontekście niewykształconych to budzą oni mój smutek, to powód dla którego nie chcę za dużo o nich wiedzieć. Mój opór przed zaspokojeniem ciekawości budzą m.in. dlatego, że to zniekształceni ludzie i niestety trafiłabym do Krańcowa jako jeden z nich. W sumie, może ciekawym złamaniem wzorca była by grupa "starców"...